سفر؛ عامل انتقال ویروس

 به گزارش روابط عمومی مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران(ISTTA)، ‌سلامی در  سومین نشست شورای مشورتی مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران سفر را عامل انتقال ویروس و تهدیدی برای میزبان دانست با بیان اینکه در شرایط فعلی، سفر عامل انتقال ویروس است، گفت: امروز هر فردی که هیچ علامتی هم ندارد، ممکن است عامل خطر و ناقل باشد و سلامتی میزبان را تهدید کند و هیچ‌کس مصون نیست.

غلام‌حیدر ابراهیم‌بای سلامی، عضو هیئت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران نیز در این نشست طی سخنانی گفت: در حوزه گردشگری با فرایند مهمانی و میزبانی روبرو هستیم که با تعاملات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع و مردم همراه است. اکنون یک عامل نوظهور خارجی وارد این عرصه و تعاملات شده که به ناگاه جهان در شش ماه گذشته تحت تأثیر این متغیر کاملاً ناشناخته قرار گرفته است؛ موردی که آمادگی درباره آن وجود نداشت و امنیت و سلامت جسمی مردمان را مورد تهدید قرار داده و طبیعتاً تعاملات را هم تحت تأثیر خود قرار داده است.

وی افزود: مفهوم «فاصله‌گذاری اجتماعی» که این روز‌ها رایج شده است مبنی بر مفهومی نوپدید بوده که از علوم انسانی بیرون کشیده شده و کنش اجتماعی و انسانی را تحت تأثیر قرار داده است؛ بنابراین کرونا فقط پدیده‌ای نیست که سلامت و رعایت بهداشت عمومی را تحت تأثیر قرار دهد، بلکه پدیده‌ای اجتماعی نیز هست. کرونا تأثیرات زیادی بر بخش‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی داشته و سبک زندگی را تغییر داده است، لذا در شرایط فعلی و در بسیاری از رسته‌های فعالیتی نمی‌توان توقعات قبل را داشت. شکل‌گیری مفاهیم و ادبیات جدیدی همچون دورکاری و عدم حضور در جلسات و برگزاری نشست‌های مجازی، گردشگری مجازی و الکترونیکی و ... تأثیرات این پدیده بوده است.

‌‌سلامی با بیان اینکه در شرایط فعلی، سفر عامل انتقال ویروس است، گفت: امروز هر فردی که هیچ علامتی هم ندارد، ممکن است عامل خطر و ناقل باشد و سلامتی میزبان را تهدید کند و هیچ‌کس مصون نیست. در صنعت گردشگری و در تحلیل مولفه‌های این صنعت، مسائل دیگری وارد شده و کرونا اثر خود را بر هر گونه گردهمایی و سفر داشته است. اگر به نگرانی‌ها توجهی نشود، تبدیل به بحران و اگر این بحران جدی گرفته نشود، تبدیل به فاجعه می‌شود.

وی افزود: تأثیر کووید ۱۹ در بحث اقامت، رستوران‌ها و مراکز خدمات پذیرایی و هتل‌ها و حمل‌ونقل‌ها بسیار زیاد بوده است و از لحاظ پزشکی تأکید بر عدم حضور در این مکان‌ها و عدم استفاده از حمل و نقل عمومی می‌شود؛ لذا در عرصه گردشگری با مسئله پیچیده‌ای مواجهیم که به راحتی نمی‌توان برای آن راهکاری پیدا کرد و جایگزینی برای آن قائل شد.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با تأکید بر اینکه گردشگری صنعتی است که ویژگی‌های خاص خود را دارد، اظهار کرد: در زنجیره تأمین این صنعت عوامل متعددی دخیل است. گردشگری روح فعالیت‌های فرهنگی است و صرفاً موضوع بیزینس مطرح نیست. با توجه به پیچیدگی‌های موجود و ابعاد مختلف انسانی گردشگری و اطلاعات‌محور بودن آن، باید به عدم قطعیت در تقاضا‌های این حوزه اهمیت داد. با توجه به باری هم که بر دوش کادر درمان است، نباید مراجعه‌ای به این حوزه صورت بگیرد، لذا به راحتی نمی‌توان در زمینه گردشگری برنامه‌ریزی کرد.

وی با اشاره به پر ریسک بودن راه‌اندازی این صنعت در شرایط امروز، گفت: زمانی می‌توانیم در این صنعت مطابق شرایط فعلی حرفی برای گفتن داشته باشیم که پارادایم‌های حوزه بهداشتی و پزشکی را در همه عرصه‌ها مورد توجه قرار دهیم.